ကြ်န္ေတာ္ရုပ္ရွင္ၾကည့္တယ္ သိုးေတြအေၾကာင္း

ကြ်န္ေတာ္ ခုေခြတစ္ေခြၾကည့္ေနတယ္။ ၀မ္းနည္းဆို႔နင့္ဖြယ္၊
ေၾကကြဲဖြယ္ ဇာတ္၀င္ခန္း ... ။ တခါတခါ လႈပ္ရွားတက္ၾကြဖြယ္၊
ရင္တထိတ္ထိတ္စြန္႔စားမႈမ်ား ...။ ခ်စ္ျခင္းတရားပါတယ္ဆို
ဒီမွတ္တမ္းကားေလးမွာ ျမင္ရေသာ ခ်စ္ျခင္းတရားက ေတာ္ေတာ္ကိုႀကီးျမတ္ပါတယ္။

စိတ္၀င္စားဖို႔ မလိုပါဘူး... ဂ်ဴ ။ ခံစားဖို႔ပဲ လိုအပ္တာပါ..။
စိတ္၀င္စားဖို႔မလိုပါဘူး .. ခရမ္း။ ခံစားဖို႔ပဲလိုိအပ္တာပါ။ သိုးေတြဟာ
ႏံုအထိုင္းမိႈင္းတယ္တဲ့ ။ တစ္ေကာင္က လမ္းေပၚကဖဲ့ဆင္းသြားရင္ ဘာမွန္းမသိ
ေနာက္သိုးေတြကပါ လိုက္ဆင္းတဲ့အေၾကာင္း ဖတ္ဖူးမွာေပါ့။ ခရစ္ေတာ္
ရင္ဘတ္ထဲမွာ သိုးေလးတစ္ေကာင္ ေပြ႔ထားတာ
ကြ်န္ေတာ္အႀကိမ္ႀကိမ္ျမင္ဖူးခဲ့တယ္။ သိုးေတြဟာ အုပ္လိုက္ အုပ္လိုက္...
လမ္းမေပၚမွာ .. ဘုရားသခင္ရဲ့ ႏိုင္ငံေတာ္သစ္ဆီသြားဖို႔မ်ားလား ထြက္လာလိုက္တာ။

သိုးေလးေတြက ေၾကာက္တတ္တယ္... ဂ်ဴ။ သိုးေလးေတြဟာ ေၾကာက္ေၾကာက္နဲ့ပဲ
ထြက္လာတာပါ ။ မီးခိုးေတြ အူထလာတယ္။ သြားရာလမ္းမွာေလ ... ။ ဂ်ဴ .... အိုမင္းေနတယ့္
သိုးေတြက မထူးေတာ့ဘူးဆိုၿပီးထြက္လာတယ္ ။ ပ်ိဳရြယ္တဲ့ သိုးေတြက
သိုးအိုႀကီးေတြေနာက္က ိုထပ္ခ်ပ္မကြာလိုက္တယ္ ။ သိုးေပါက္စေလးေတြက
ေရွ႔လူေတြကို အားက်လို႔ ... ဂုဏ္ယူလို႔။ ႏိုင္ငံေတာ္သစ္ဆီ သြားရာလမ္းမွာ
... အုပ္လိုက္ အုပ္လိုက္ .. အျဖဴေရာင္ အဆုပ္အဆုပ္ေလးေတြက
တိမ္တိုက္ေလးေတြလို ...။

ေၾကကြဲဖြယ္ ဇာတ္သိမ္းခန္းပါ ။ ေမွာ္ဆန္ဆန္ပါပဲ ... ေျမြေတြဟာ
အျမဲစိမ္းတယ္။ ေစတန္ဟာ ေျမြေယာင္ေဆာင္တယ္ ။ လမ္းမထက္မွာပဲ သိုးေတြကို
ရစ္ပတ္ ၊ အဆိပ္ေငြ႔ေတြနဲ႔ မႈတ္ထုတ္ ၊ သူ႔အေၾကးခြံေတြနဲ႔ ဖိတြန္းၿပီး ...
အျမီးနဲ႔ တ၀ုန္း၀ုန္းကို ရုိက္ေတာ့တာပဲ။ သိုးေတြဟာ ေၾကာက္တတ္ပါတယ္ ...
ဂ်ဴ။ ဇာတ္လမ္းထဲက ၾကည့္ေနသူကို ကြ်န္ေတာ္ျပန္ၾကည့္ေနပါတယ္။

သိုးကေလးေတြမွာ အစြယ္မရွိဘူး။ သိုးေလးေတြဟာ ေၾကာက္တတ္တယ္ ။
သိုးေလးေတြဟာ ဘုရားသခင္ရဲ့ ရင္ဘတ္ထဲမွာေနတယ္ ။ သိုးေလးေတြဟာ
အျပစ္ကင္းတယ္။ တိမ္တိုက္ျဖဴျဖဴေလးေတြဟာ ဆညး္ဆာမွာ ရဲရဲနီေစြးခဲ့ၿပီ ။
ကြ်န္ေတာ္ ခုေခြတစ္ေခြကို ၾကည့္ေနပါတယ္။

ဂ်ဴ ... စိတ္၀င္စားဖို႔ မလိုအပ္ပါဘူး ။ ခရမ္းေရ ... စိတ္၀င္စားဖို႔မလိုအပ္ပါဘူး။
ခံစားနားလည္တတ္ဖို႔ရယ္ ခံစားတဲ့ေနာက္ကိုတစ္ခါေလာက္
ရဲရဲရင့္ရင့္လိုက္ေပးဖို႔ပဲလိုတာပါ။