Sunday, November 1, 2009

ေခ်ာင္းကေလး စီးေနတယ္(၃)

ဒီေန႔ မီးပံုးပ်ံကြင္းထဲကို ေရာက္ပီဗ်။ အခ်ိန္က ကြက္တိ ... ကြင္းထဲကိုေျခစခ်မိခ်ိန္ေလာက္မွာပဲ ဖြင့္ပြဲအထိမ္းအမွတ္
မီးပန္းေတြ ေကာင္းကင္ကို ထိုးတက္သြားတာ။ ကြ်န္ေတာ္တို႔ကိုပဲ ႀကိဳေနသလိုေပါ့ဗ်ာ။ ေကာင္းကင္ကၾကယ္ေတြ ေၾကြတာ
ျမင္ဖူးတယ္ဟုတ္... ေျမျပင္ကေန ၾကယ္ေတြထိုးတက္သြားတဲ့ ျမင္ကြင္း ခု... ကြ်န္ေတာ္ၾကည့္ေနတယ္။
ခု ဒီခရီးကိုလာတာ ကြ်န္ေတာ္တစံုတရာကို လုိခ်င္ေနလို႔ လာရွာတာမ်ားလားလို႔ ကြ်န္ေတာ္ေတြးေနတယ္။
ရွမ္းအိုးစည္သံ တဒံုဒံုက ကြ်န္ေတာ့္ရင္ကို ခုန္ေစတယ္။ ဗီဇမွာပါလာတဲ့ရွမ္းေသြးက အိုးစည္သံတညံညံမွာ တ၀ုန္း၀ုန္းခုန္လို႔။ ကြ်န္ေတာ္ေပ်ာက္ဆံုးေနတာ ဆူပြက္ေနတယ့္အိုးထဲမွာ ... ခုကြ်န္ေတာ္ သီးသန္႔အစုေလးထဲျပန္ေရာက္သြားၿပီေပါ့။

မီးပံုးပ်ံက အမ်ိဳးအစားႏွစ္မ်ိဳးရွိတာကိုး။
ိစိန္နားပန္ဆိုတဲ့ မီးပံုးပ်ံရယ္၊ ညမီးက်ီးဆိုတာရယ္။ စိန္နားပန္က အလွေပါ့ဗ်ာ။ အသက္နဲ႔နီးနီး အႏၱရာယ္ႀကီးတာက
ညမီးက်ီးဆိုတဲ႔ မီးပံုးပ်ံအမ်ိဳးအစားကိုး။ ညမီးက်ီးအမ်ိဳးအစားက မီးပံုးပ်ံေအာက္ေျခမွာ မီးရွဴးေတြ ဒုန္းေတြ မီးပန္းေတြထည့္တြဲထားၿပီး လြတ္တင္ရတယ္။ ေကာင္းကင္ေပၚေရာက္ေတာ့မွ မီးပန္းေတြထေပါက္ မီးရွဴးေတြျဖာထြက္နဲ႔ သိပ္ကိုလွွတာေပါ့ဗ်ာ။ အေၾကာင္းေၾကာင္းေၾကာင့္ ေအာက္မွာသာ ထေပါက္ခဲ့ရင္ လူေတြကိုထိမွန္ႏိုင္တယ္။ ေသေလာက္တယ့္ကစားနည္းေပါ့ဗ်ာ။
မီးပံုးေတြ မေတာ္တဆကြဲတာျမင္ရင္ စပိန္ေတြႏြားရိုင္းသတ္တာျမင္ေယာင္တယ္။

ကြင္းထဲဟိုေငးဒီေငးရင္းနဲ႔ မီးပံုးပ်ံတစ္လံုးတက္သြားတာ ျမင္လိုက္ရတယ္။ ညမီးက်ီးအမ်ိဳးအစားေပါ့။ တက္သြားကတည္းကကို ယိုင္ထိုးေနတာမို႔ သတိထားၿပီးလိုက္ၾကည့္ေနမိတယ္။ ရင္ခုန္ေနလား စိုးထိတ္ေနလားမေမးနဲ႔ေနာ္။ ကြ်န္ေတာ္လည္းေၾကာက္တတ္တာပဲ။
စိုးရိမ္သလိုပါပဲ အႏၱရာယ္ကင္းတဲ့ သတ္မွတ္အျမင့္ေပ မေရာက္ခင္ကို မီးပန္းေတြထေပါက္ေတာ့တာပဲ။ ယမ္းပိႆာခ်ိန္ ၃၀ေက်ာ္တဲ့ မီးပန္းမီးရွဴးအစုအေ၀းဟာ အမွန္တကယ္ဆို ဗံုးအေသးစားေလးပါပဲ။ တ၀ုန္း၀ုန္း တဒိုင္းဒိုင္းနဲ႔ လူေတြကလည္း ေ၀းရာကိုေျပးၾကတယ္။
မီးပံုးပ်ံက ေလတိုက္ရာဘက္ကို တိမ္းရင္း ေတာင္ကုန္းေတြဘက္ကိုေရာက္သြားတယ္။ ေတာင္ကုန္းေပၚက လူေတြအကုန္ထြက္ေျပးကုန္တယ္။ မေျပးဘဲက်န္ေနတယ့္သူလည္း ရွိတယ္ခင္ဗ်။ ေကာင္ေလးက ဂ်င္းဂ်က္ကက္ေလးနဲ႔ ေကာင္မေလးကို တင္းတင္းဖက္ၿပီး ရပ္က်န္ေနခဲ့တာ။ မီးပန္းေတြက တ၀ုန္း၀ုန္း မီးက်ည္ေတြက တဒိုင္းဒိုင္းနဲ႔ သူတို႔အေပၚမွာ။ ေတာင္ကုန္းေလးထိပ္က ေပါက္ကြဲေနတဲ့မီးပန္းေတြေအာက္မွာ ခ်စ္သူႏွစ္ေယာက္ တစ္ေယာက္ကိုတစ္ေယာက္ တင္းတင္းဖက္လို႔။

ကြ်န္ေတာ္ အဲ့ျမင္ကြင္းေလးကို ေငးၾကည့္ေနမိတယ္။ ဘာရယ္မဟုတ္ပါဘူး... သေဘာက်လို႔ပါ။ လွလည္းလွတယ္ဗ်ာ။ ဒီေန႔မီးပံုးပြဲလာတာ အဲ့ျမင္ကြင္းေလးနဲ႔တင္ တန္သြားတယ္ထင္ပါတယ္။ ေနာက္ဆံုးမီးပံုးပ်ံလြတ္တင္ၿပီးတဲ့ အခ်ိန္ဟာ မနက္သံုးနာရီေလာက္ကိုရွိၿပီဗ်။ လူစီးေၾကာင္းထဲ ကြ်န္ေတာ္လည္း ေရာၿပီးျပန္လာခဲ့တယ္။ ရိုးရာမပ်က္တဲ့ ေျမပါဆိုတဲ့ သီခ်င္းစာသားေလးကို သတိရတယ္ဗ်ာ။ ခုကြင္းထဲမွာ မူးရူးေနတယ့္ေကာင္ေလးေတြဟာ မနက္ကထိန္လွည့္တဲ့အခါ သပ္သပ္ရပ္ရပ္နဲ႔ လိမၼာရိုက်ိဳးေသာ ေကာင္ေလးေတြျဖစ္သြားေရာ။ ေတာင္ေပၚဘုရားကို လွဴဖြယ္ပစၥည္းေတြနဲ႔ အိုးစည္သံနဲ႔ တက္ၾကလိမ့္ဦးမယ္။
ေပ်ာက္ဆံုးေနတဲ့ အမွတ္လကၡဏာကို ကြ်န္ေတာ္ျပန္ရွာေတြ႔တယ္ေပါ့။ ငါ ေတာင္ေပၚကရွမ္းေလးတစ္ေယာက္ပါ... ငါ သူတို႔လိုရွမ္းကေလးတစ္ေယာက္ပါလို႔။ အိုးစည္သံ တဒံုဒံုၾကားမွာ ကြ်န္ေတာ့္ေသြးက တခုန္ခုန္နဲ႔ ေျခေလးလက္ေလးလႈပ္ရင္း ၿပံဳးရင္း အိမ္ကိုျပန္လာပါေတာ့တယ္။

8 comments:

နန္းညီ said...
This comment has been removed by a blog administrator.
little brook said...
This comment has been removed by the author.
Anonymous said...

သူငယ္ခ်င္းေရ...ေရာက္တယ္။
ဖတ္သြားတယ္။ ေတာင္ေပၚကရွမ္းေလးလို ့
ၾကားရတာနဲ ့တင္...ဘာမွမဆိုင္ေပမဲ့
ေတာင္ေပၚၿမိဳ ့ေလးကိုလြမ္းမိတယ္ဟာ။။
:)..ငါကလဲေတာင္ေပၚသူေလ....
..ခင္မင္လွ်က္.....ခင္မာလာေအာင္..:)

လင္းဒီပ said...

ေတာင္ေပၚသားမဟုတ္ေပမယ့္ ျမန္မာ့ရိုးရာဓေလ့စရိုက္ေတြ အကုန္လံုး ျမန္မာျပည္အႏွံက တိုင္းရင္းသားေတြအကုန္လံုးကို ကၽြန္ေတာ္ခ်စ္တယ္..ရိုးရာပြဲေတာ္တစ္ခုအေၾကာင္း ၾကားမိဖတ္မိတိုင္း ရင္ခုန္ၾကည္ႏူး ျမန္မာျဖစ္ရတာ ဂုဏ္ယူတဲ့စိတ္က ေသြးေတြထဲမွာ ဟုန္းကနဲပဲ...။
ေပ်ာ္ရႊင္ခဲ့တယ္ဟုတ္..။

jr.လြင္ဦး said...

မူးရုးေနတဲ့ ကေလးေတြ မနက္က် သပ္သပ္ရပ္ရပ္နဲ႔ ေကာင္ေလးေတြျဖစ္သြားေရာတဲ့လား..
ယဥ္ေက်းမႈေတြ စီးဆင္းေနတုန္းပဲဆုိတာ နင့္စာထဲမွာ ျမင္ရတယ္။ း)

တီခ်မ္း said...

ခုလိုက်ေတာ့လဲ လူႀကီး ႀကီးလိုပါပဲလား

purplemay said...

ေဟး...အစ္ကိုေရ...ေပ်ာ္စရာၾကီးပါလားဟရို့....:)
I hope u've had a gr8 time loll

ခ်စ္သမီး said...

“ခုကြင္းထဲမွာ မူးရူးေနတယ့္ေကာင္ေလးေတြဟာ မနက္ကထိန္လွည့္တဲ့အခါ သပ္သပ္ရပ္ရပ္နဲ႔ လိမၼာရိုက်ိဳးေသာ ေကာင္ေလးေတြျဖစ္သြားေရာ။ ”

အရမ္းခ်စ္ဖို ့ေကာင္းတဲ့ ကေလးေတြ..

“ငါ ေတာင္ေပၚကရွမ္းေလးတစ္ေယာက္ပါ... အိုးစည္သံ တဒံုဒံုၾကားမွာ ကြ်န္ေတာ့္ေသြးက တခုန္ခုန္နဲ႔ ေျခေလးလက္ေလးလႈပ္ရင္း ၿပံဳးရင္း အိမ္ကိုျပန္လာပါေတာ့တယ္”

ဖတ္ရင္းနဲ ့ ၿပံဳးေနမိတယ္.
အဲဒီေက်နပ္မႈကို ရလိုက္တယ္.

လစ္တဲ့ ဘရြတ္ ဟာ ေတာင္ေပၚက ရွမ္းေလးတေယာက္ပါ။ ။