Sunday, November 1, 2009

စီးခဲ့ရေသာမွ အမွတ္တရ



ခ်ားေတြ ရဟတ္ေတြျမင္ရင္ ေလလြင့္သူ၀တၳဳထဲက အကိုက ညီမငယ္ငယ္ေလးကို ရဟတ္စီးဖို႔ တင္ေပးၿပီး
ေဘးနားက ထိုင္ေငးတယ့္ အခန္းေလး သိပ္သတိရတယ္ဗ်ာ။

4 comments:

ရွင္းသန္႔ said...

ဓါတ္ပံုေတြ ေကာင္းလွခ်ီလားဗ် ကိုစိုင္းရ

jr.လြင္ဦး said...

ငါဆို ျပန္မဆင္းေတာ့ဘူး.. ရဟတ္စီးရတဲ့ အရသာအရမ္းၾကိဳက္တာ.. အတက္၊ အဆင္းေလးေတြနဲ႔ လူေတြ ရင္ဖို လႈိက္ေမာလုိ႔ ..
ဘ၀ဆိုတာလဲ အဲလိုပဲ ထင္တယ္ေနာ္ .. :)

little brook said...

တခ်ိန္လံုးေအာက္ကေန မတက္လာတဲ့သူလည္းရွိတယ္ သူေဂါက္သြားတယ္ .. ဒါမွမဟုတ္ သူငါတို႔မျမင္တဲ႔ ေထာင့္မွာေနသြားတယ္ေပါ့ဟာ .. ဘ၀ဆိုတာ သူ႕ကိုခ်ားနဲ႔တူလား ရဟတ္နဲ႔တူလားေမးၾကည့္ရင္ သူက ရဟတ္နဲ႔တူတယ္ေျဖမယ္ထင္တယ္
ရဟတ္က တေနရာတည္း ၀ဲလွည္႔ေနတာေလ ခ်ားက အတက္အဆင္းရွိတယ္ ဂ်ဴရ ...

mirror said...

ခင္ဗ်ားတုိ႔ေျပာေနတာ က်ဳပ္ေတာ့ နားလဲသိပ္မလည္လွဘူးဗ်။
:D