Wednesday, September 9, 2009

မိုးဦးႏွင့္ အတူ

တိုက္ခန္း၀ရံတာမွရပ္လ်က္ အျပင္ကိုေငးေမာၾကည့္ေသာအခါ ေကာင္းကင္က ေဆြးရိပ္လဲ့လဲ့သန္းကာ မိႈင္းမိႈင္းညို႔ညို႔။ တိမ္တိုက္တို႔က အံု႔ဆိုင္းရစ္သိုင္းလ်က္ တိုက္ေနေသာေလထဲ၌ပင္ မိုးရနံ႔တို႔ပါေနသည္။
မိုးေတြရြာေစြလ်င္ အိမ္ေနာက္ေဖးထိ ျမစ္ေရ၀င္လာတတ္ေသာ နယ္ၿမိဳ႔ေလးကို အမွတ္ရမိသည္။
ဧရာ၀တီျမစ္၏ စိုးရိမ္ေရမွတ္ကို သတင္းဌာနမွ မေၾကျငာေသးပါ။

ငယ္စဥ္က ဧရာ၀တီျမစ္ေရတက္လာလ်င္ ေပ်ာ္သည္မွလြဲ၍ ဘာကိုမွမသိေသးသည့္ အရြယ္။
ႏွစ္စဥ္ ႏွစ္စဥ္ ဧရာ၀တီျမစ္သည္ ကမ္းကိုေက်ာ္ကာ လူေနရပ္ကြက္မ်ားထိေအာင္ တိုး၀င္လာေလ့ရွိသည္။
ၿမိဳ႔၏ အနိမ့္ပိုင္းရပ္ကြက္မ်ားမွ အိမ္မ်ား၊ လမ္းမ်ားကို ျမစ္ေရကဖံုးလြမ္းထားေလ့ရွိသည္။ ထိုကဲ့သို႔ေရလြမ္းခံရေသာ ရပ္ကြက္မ်ားတြင္ သြားေရးလာေရးအတြက္ ေလွမ်ားကိုသာ အသံုးခ်ရေတာ့သည္။ ကြ်န္ေတာ္တို႔ေက်ာင္းသားေလးမ်ားက ေက်ာင္းဆင္းလ်င္ ထိုရက္ကြက္မ်ားသို႔သြားကာ အခေပးလ်က္
ေလွစီးေလ့ရွိၾကသည္။ ေပ်ာ္သည္ကလြဲ၍ ဘာကိုမွ်မသိေသာ အရြယ္ေလ။

မိုးတအားႀကီး၍ ေရတို႔တက္သည္ထက္ တက္လာလွ်င္ ကြ်န္ေတာ္တို႔အိမ္ေနာက္နားထိ ေရေရာက္လာေလ့ရွိပါသည္။ ကြ်န္ေတာ္တို႔အိမ္သည္ အျမင့္ပိုင္း၌ရွိရာ ေရမေရာက္ႏိုင္ေသာ္လည္း ၀င္းအဆံုးတြင္ နိမ့္ဆင္းေန၍ ထိုေနရာသို႔ ေရ၀င္ေလ့ရွိသည္။ တိုး၀င္လာေသာျမစ္ေရႏွင့္အတူ
ပါလာသည္က ငါးမ်ားပင္ျဖစ္သည္။

မိခင္ျဖစ္သူက ဘာသာေရးကိုင္းရႈိင္းၿပီး မည္မွ်တားျမစ္အျပစ္ဆိုေစကာမူ ကြ်န္ေတာ္တို႔ညီအကိုေတြ လုပ္ေလ့အျမဲရွိေသာအရာက ငါးမွ်ားျခင္းပင္ျဖစ္သည္။ အကိုႀကီးႏွစ္ေယာက္က ငါးမွ်ားေသာအခါ ညီအငယ္ဆံုးက ေရထည့္ထားေသာ ယူပီဂ်ီအိမ္သုတ္ေဆးပံုးနားရပ္ကာ ၾကည့္ေလ့ရွိသည္။
မိလာေသာငါးမ်ားကို ခ်ိတ္မွျဖဳတ္ကာ ေရပံုးထဲထည့္လွ်င္ ညီေလးသည္ မ်က္လံုးေလးျပဴးကာ တအံ့တၾသ
ၾကည့္ေလ့ရွိသည္။ မိခင္ျဖစ္သူက အိမ္ေနာက္မွ လြတ္ေနေသာကန္တစ္ခုကို ကြ်န္ေတာ္တို႔အား အပိုင္စားေပးထားရာ မိလာေသာငါးမ်ားကို ထိုကန္ထဲထည့္ထားၾကပါသည္။

ကြ်န္ေတာ္တို႔ အႀကီးႏွစ္ေယာက္သည္ ေန႔တိုင္းငါးမွ်ားေလ့မရွိပါ။ အျခားေသာေဆာ့ကစားနည္းမ်ား ၊ အေပါင္းအသင္းမ်ားရွိသျဖင့္ သြားလိုက္ လာလိုက္။ တစ္ေန႔ေသာအခါ စာအုပ္တစ္အုပ္ျဖင့္ အိပ္ယာထက္ေကြးေနရင္း ျပဴတင္းတံခါးကိုေက်ာ္လ်က္ အျပင္ကိုၾကည့္မိပါသည္။ မိုးမႈန္ေလးမ်ားက်ေနေသာ
ေကာင္းကင္ႀကီးေအာက္တြင္ ေဂါ့ဖ္ရိုက္ရာေဆာင္းေသာထီးႀကီးျဖင့္ ၇ႏွစ္အရြယ္ ကြ်န္ေတာ့္ညီေလး တစ္ေယာက္တည္း ငါးမွ်ားေနသည္ကို ေတြ႔ရပါသည္။ သူ႔ေဘးနားတြင္ ေရထည့္ထားေသာ အိမ္သုတ္ေဆးပံုးေလးထားလ်က္ ။ မိုးဖြဲေလးမ်ားေအာက္တြင္ ထီးအႀကီးႀကီးႏွင့္ ငါးမွ်ားတံေသးေသးကိုင္ထားေသာ ညီေလးကိုၾကည့္ရသည္မွာ စိတ္လႈပ္ရွားဖြယ္။ ငါးတစ္ေကာင္မိသြားလွ်င္ အိမ္ဘက္သို႔လွည့္၍ ေအာ္တတ္ေသးသည္။ သူ႔ေအာ္သံၾကားေသာအခါ အိမ္အကူအမႀကီးက ေျပးသြား .. မိေနသာငါးကိုျဖဳတ္ကာ ပံုးထဲထည့္ေပး၊ ငါးစာျပန္တပ္ေပး.. အိမ္ဘက္သို႔ျပန္လာ အလုပ္လုပ္။ ညီေလးကငါးျပန္မွ်ား ေနာက္မိလွ်င္ ေအာ္ေခၚ ... အမႀကီးက အလုပ္လုပ္ေနရာမွ သူ႔ထံထေျပး။

ကြ်န္ေတာ္ထိုျမင္ကြင္းကို ေငးေမာသေဘာက်ကာ ၿပံဳးမိပါသည္။ ညီငယ္ေလးနွင့္ အမႀကီးကား ဇာတ္တိုက္ထားသလို မိုးမႈန္ေတြၾကား မွ်ားလိုက္၊ မိလိုက္ ၊ ေအာ္လိုက္၊ ေျပးလိုက္ႏွင့္။ ထိုေန႔မွစ၍ ကြ်န္ေတာ္ငါးမွ်ားျခင္းထက္ ငါးမွ်ားေနေသာ ကြ်န္ေတာ့္ညီေလးကို ေစာင့္ၾကည့္ရျခင္းအား ပိုႏွစ္ၿခိဳက္လာပါသည္။
ငါးမွ်ားတံကို အာရံုစူးစိုက္ထားသည့္အခါ ညီေလး၏မ်က္ခံုးေလးက တြန္႔ေကြးလ်က္၊ ဆြဲတင္လိုက္၍ ငါးပါလာလွ်င္ မ်က္လံုးေလးျပဴး၀ိုင္းကာ ေအာ္ေခၚမည္။ သူ႔အကို ကြ်န္ေတာ္ၾကည့္ေနမွန္းျမင္လွ်င္ ပါးခ်ိဳင့္ေလးေပၚေအာင္ ၿပံဳးျပတတ္ေသးသည္။ ငါကြဆိုေသာ သေဘာျဖစ္မည္ထင္သည္။ သူလုပ္ေနပံုကို သေဘာက်၍ အေမ့အားေခၚ၍ျပေသာအခါ အေမကၿပံဳးၾကည့္ေနပါသည္။

ယခုလည္း မိုးတို႔ညို႔မိႈင္းပံုက ထိုစဥ္အခါကမ်ားအတိုင္း။ သည္ႏွစ္ေကာ အိမ္ေနာက္ေဖးထိမ်ား ေရ၀င္ဦးမည္လား။ ေရေရာက္လွ်င္လည္း ငါးမွ်ားမိသူရွိမည္မဟုတ္ပါ။ ညီငယ္ေလး တကၠသိုလ္တက္ေနသည္။
ညီလတ္က တၿမိဳ႔၊ ကြ်န္ေတာ္က တၿမိဳ႔ ။ မိုးတအားရြာလ်င္ အိမ္ေနာက္ထဲထိ ေရ၀င္တတ္ေသာေနရာေလးတြင္
အေမသာက်န္ေတာ့သည္။ အိမ္ေနာက္ဘက္ ျပတင္းေပါက္နား အေမေရာက္လွ်င္ မိုးမႈန္ေတြၾကား ထီးအႀကီးႀကီးျဖင့္ ငါးမွ်ားရင္းၿပံဳးျပေသာ ညီငယ္ေလးကို သတိရေနမည္လားမသိ။

ကြ်န္ေတာ္ေတာ့ျဖင့္ ... ... ... ... ... ... ... ... လြမ္းပါသည္။

19 comments:

jr.လြင္ဦး said...

က်ေနာ္ေတာ့ျဖင့္ မိုးစက္မ်ားၾကည့္ျပီး ရည္းစားေဟာင္းမ်ားကို လြမ္းပါသည္။
:P

ရြက္လြင့္ျခင္း said...

မိုးရြာတဲ့အခါ အလြမ္းဓါတ္ခ့ ရွိသူေတြက သူမ်ားထက္ပိုၿပီး လြမ္းလြမ္းေဆြးေဆြး ရွိၾကတယ္
အခုပိုစ့္ေလးဟာ လြမ္းသလိုလိုပါပဲဗ်ာ

ATN said...

လြမ္းစရာ အက္ေဆးေလးပါပဲ...

အေနာ္ said...

ဟုိးငယ္ငယ္ကဆုိ မုိးရြာရင္ ေဘာင္းဘီတုိတုိနဲ႔ ရႊံ႕ေျမာင္းထဲ လူးခဲ့ရတာကုိ သတိရတယ္
ဂဏန္းက်င္းေတြထဲ တုတ္နဲ႔လုိက္ထုိးပီး ဂဏန္းဖမ္းခဲ့တာကုိေရာ ပီးေတာ့ ဖားတစ္ပုိင္းငါးတစ္ပုိင္းေလးေတြကုိ ဖမ္းပီး ေကာ္ခြက္ထဲ ထည့္ခဲ့တာ
ေနာက္ အိမ္အမုိးတံစက္ၿမိတ္က ေရေတြကုိ လက္နဲ႔ခံပီး ေဆာ့တာ
မုိးရြာရင္ ငယ္ဘဝကုိလြမ္းတယ္
မေန႔က မုိးအရမ္းရြာတယ္ လွ်ပ္စီးေတြ တအားလက္တဲ့အခ်ိန္မွာ ကဗ်ာဆန္မလားရယ္လုိ႔ ဝရန္တာထြက္မိတာ ကံေကာင္းလုိ႔ မုိးႀကဳိးမပစ္တယ္ အလန္႔ထလ်က္ အိမ္ထဲ ျမန္ျမန္ျပန္ဝင္ရတယ္ :(
စကားမစပ္ ကုိ brook ညီေလးမွာ ပါးခ်ဳိင့္ေလးရွိေသးလား :P

mirror said...

ပထမတခါမန္႔ဖုိ႔ေရးထားတာ ေအာက္ပရုိဖုိင္းမပါေသးလုိ႔ ရီဖရက္လုိက္ေတာ့ ေပ်ာက္သြားတယ္။
ေတာ္ျပီ။ေတြ႔မွပဲ ေျပာေတာ့မယ္။

purplemay said...

လြမ္းစရာၾကီး...ညီေလးငါးမွ်ားေနတာ မ်က္လံုးထဲျမင္လာတယ္..
အေမေတာ့ သတိရေနေတာ့မွာပဲ..။

စိမ္း... said...

ညီငယ္ေလးပံုကို မ်က္လံုးထဲျမင္ေယာင္မိတယ္... ၾကည္ႏူးလြမ္းဆြတ္စရာေလးေတြပါလား... အေမ့ကိုလည္း သနားတယ္... ေတြ႕ခ်င္ရွာမွာပဲ... သားေတြ တစ္ေယာက္တစ္ေနရာစီျဖစ္ေနေတာ့..

လင္းဒီပ said...

ခင္ဗ်ားကေတာ့ အခု ရန္ကုန္ရဲ႕မိုးရနံ႕ေတြ ေငးၾကည့္ရင္း အလြမ္းေတြ မွ်ားေနတယ္ထင္တယ္..အလြမ္းဘယ္ႏွေကာင္ ဖမ္းမိလဲဗ်ာ..။

Anonymous said...

အလြမ္းေတြက မွ်ားလို႔မဆံုးပါဘူးဗ်ာ မွ်ားမယ္ဆို ငယ္ငယ္ကလို အိမ္သုတ္ေဆးပံုးေလးနဲ႔ ဆန္႔မယ္မထင္ .. ခုေလာေလာဆယ္ေတာ့ ကိုယ္က ငါးျဖစ္ေနတယ္ဗ် .. အမွ်ားခံေနရတယ္ :)
ေကာမန္႔ေပးသြားတဲ့ သူေတြ စာလာဖတ္တဲ႔သူေတြကို ေက်းဇူးတင္တယ္ဗ်ာ ..

yangonthar said...

ေအးဗ်ာ ေသြးေတြနဲ ့ေဝးေနတာ တစ္ခါတစ္ရံ သိပ္အထီး က်ေနမိတယ္ တစ္ခ်ိန္လုံးအသားက်ေနခဲ့တယ္ ဆုိရင္ ေတာင္ ရာသီဥတုဖ်ားေယာင္းရင္ အသားမက်တဲ့ ရုပ္လုံးေတြ ကျပန္ျပန္ၾကြလာျပန္တာကုိး အေမ လည္း သားေတြကုိ လြမ္း ေနမွာပဲဗ်ာ .... အစ္ကုိေတြလည္း ညီေတြကုိ ျမင္ေနမိမွာပါ ........ ညီေလးေတြကလည္း အစ္ကုိၾကီးရယ္လုိ ့ေခၚေနမိၾက မွာပါ ....
ခင္မင္ေလးစားလွ်က္
ရန္ကုန္သား
ေအးျမသာယာပါေစ :)

သီဟသစ္ said...

ဖတ္ရတာ လြမ္းစရာ ေကာင္းလုိက္တာဗ်
ကၽြန္ေတာ္ေတာ့ ညီအစ္ကုိ မရွိေတာ့ အစ္မေတြနဲ႔ စကၠဴေလွေတြ လႊတ္တာ သြားသတိရတယ္


ခင္မင္စြာျဖင့္
သီဟသစ္

ေတေလ said...

ကၽြန္ေတာ္လည္း ၀င္လြမ္းသြားပါေၾကာင္း..........

နန္းညီ said...

အေမ့ဆီက ခြာလာၾကတုန္းကေတာ့ အိပ္မက္ႀကီးႀကီး..
ခုေတာ့ အိမ္ေနာက္ေဖးမွာ ငါးမွ်ားတာကို လြမ္းေန..
ဘယ္ေတာ့ျပန္ဆံုၾကမလဲ ေတြး..
အဲ့ဒိလိုမ်ဳိသားေတြ အေမေတြ ဘယ္ႏွစ္ေယာက္ေလာက္ရွိေနလဲ..

tututha said...

ေဟး ငါ့ေမာင္ေလး အေရးအသားက ေကာင္းလိုက္တာဟာ။ ဘယ္လိုမန္႔ရမွန္းေတာင္ မသိေတာ့ဘူး .. ေမာင္ႏွမေတြကို ခ်စ္တတ္တဲ့သူေတြက အဲ့လိုပဲဟ .. အစ္မလည္း အေမရယ္ အစ္ကိုႀကီးနဲ႔ ေမာင္ေလးကို လြမ္းမိတယ္။

Nyi Nyi said...

အက္ေဆး..အေရးသြက္ပါေၾကာင္း...ႀကိဳက္ပါတယ္ခင္ဗ်ာ။

အိဖူး said...

အဲ့ေနရာေလးမွာ ငါးမိရင္ ေအာ္လိုက္တဲ့ ညီေလးရဲ႕အသံကုိၾကားလာသလိုပဲ ..

puluque said...

က်ေတာ္လည္း ငယ္ငယ္က ရြာမွာေနတုန္း ငါးမွ်ားဘူးတယ္..။ အခုေတာ့ စလုံးမွာ မိုးရြာရင္ ဘာကို မွန္းမသိ လြမ္းတယ္။ ငယ္ငယ္တုန္းက မိုးရြာရင္ ျခံထဲမွာ ေဘာလုံးကန္လိုက္ အိမ္တံစက္ျမိတ္က က်တဲ့မိုးေရေတြလုိက္ခ်ိဳးရင္း သရက္ပင္က ေၾကြတဲ့ သရက္သီးေလးေတြ စားခဲ့ရတာကို လြမ္းသဗ်

Unknown said...

I just remember..
There were a lot of fish around the latrine...
were eating poo poo..:)

littlebrook said...

ha ha ha .. sis . u r right.
i m very miss u and your family.