တိမ္ေတြေအာက္မွာ ဘာေၾကာင့္မွန္းမသိ ရပ္ၿပီး ေကာင္းကင္ကိုျပန္ေမာ့ၾကည့္ ၿပီးေတာ့ေဆြးတယ္... မက္ဆီ။ ငါ ဟာဘာေကာင္လဲ။ ငါဟာ ပံုျပင္မဟုတ္ဘူး၊ ငါဟာ သူငယ္ခ်င္းမဟုတ္ဘူး။ ငါဟာ နင့္အကိုမဟုတ္ဘူး။ ငါဟာ အြန္လိုင္းေပၚက အခ်ဥ္ေကာင္မဟုတ္ဘူး။ ငါဟာ နင့္ရဲ႔ခပ္တံုးတံုး ခ်စ္သူကလြဲရင္ ငါဟာ ငါ့အထီးက်န္မႈေတြေျဖေဖ်ာက္ဖို႔ နင့္ကိုသံုးေနတဲ့ေကာင္လည္း မဟုတ္ဘူး။ ငါ့ကိုယ္ငါ တြင္းဆံုးက်ေနတဲ့ေကာင္လို႔ စိတ္ဓါတ္က်ၿပီး နင့္ ကရုဏာေတြ ခ်ဴစားေနတဲ့ေကာင္လည္း မဟုုတ္ဘူး။ နင္ကလည္း လူေရြးၿပီး သနားတတ္လိုက္တာ။
သတိေတာ့ရပါတယ္လို႔ မေျပာနဲ႔။ သတိရလိုက္တာလို႔ေျပာသံ ၾကားခ်င္ခဲ့တာဟ။
တိမ္ေတြ ... ေပါင္းသြားလိုက္ ခြာထြက္သြားလိုက္၊ ဖြဲ႔စည္းလိုက္ ၿပိဳကြဲလိုက္နဲ႔ ငါ့ေခါင္းေပၚမွာ။
ငါက ငါ့ရဲ႕အေၾကာင္းတရားဟာ နင္ဆိုေတာ့ နင္က ႀကိဳးေတြကိုမုန္းတယ္လို႔ေအာ္တယ္။
ေမ်ာလြင့္ေနတဲ့လူတစ္ေယာက္အတြက္ ဒီကမၻာနဲ႔ဆက္စပ္ထားႏိုင္တဲ့ လူဟာနင္ပါလို႔ သူကဆိုေတာ့ နင္ကဂုဏ္ယူလို႔။
တိမ္ေတြမွာေကာ ႀကိဳးေတြရွိလား။ နင္ကေကာ တိမ္တိုက္ေတြလိုလား။ ဘယ္ေတာ့မွ ဖြဲ႔စည္းပံု ပံုမွန္မရွိတဲ့တိမ္ေတြလိုလား။ ငါက အျမဲေမာ့ေမာ့ေငးရင္း ေၾကကြဲ။ တိမ္တိုက္ေတြက ဖြဲ႔တည္လိုက္ ၿပိဳလဲလိုက္နဲ႔
ငါလည္း ၿပိဳလဲသြားတဲ့ တိမ္ေတြလ ိုခ်စ္ျခင္းကို အဖန္ဖန္ျပန္ဖြဲ႔တည္ခဲ့ရ။ ေက်းဇူးျပဳၿပီး ခဏေလးလာတဲ့ ရာသီေလနဲ႔ လိုက္လိုက္မသြားပါနဲ႔လား အခ်စ္ရယ္။
Sunday, May 10, 2009
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
4 comments:
အင္း
ဒီရည္းစားစာက တမိ်ဳးပဲ ဟ
ဂြတ္တယ္ ငါလဲ ေရးဦးမွ း)
အင္း...............
အင္း...........အင္း......................
အင္း....................................................
Post a Comment