ေခ်ာင္းကေလး .. စီးေနတယ္

ဒီေန႔ ၂၄ရက္ေန႔ မနက္ ၆နာရီ ေတာင္ႀကီးၿမိဳ႔ကို ေရာက္ပါတယ္။ ထိုင္းမိႈင္းေနတဲ့ စိတ္က
ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ထဲက ထြက္တယ္ဆိုရင္ပဲ တေျဖးေျဖးလြင့္ပါးသြားသလိုကို ခံစားရတယ္။
ေတာင္ေတြတစ္ေတာင္တက္ တစ္ေတာင္ဆင္းနဲ႔ ... သစ္ေတာေတြထဲ ၀င္လိုက္ ထြက္လိုက္နဲ႔
လယ္ကြင္းေတြလည္း ျဖတ္ခဲ့ေသးတယ္။ လယ္ကြက္ေတြထဲ ကြ်ဲေတြရႊံ႕ထဲလူးေနတာ ..
ယာခင္းထဲက မီးခိုးအူထေနတာ ဒါေတြဟာ ဘ၀ရဲ့အရသာေတြပါ။

ညေမွာင္ေမွာင္ ႏွင္းပိတ္ပိတ္ထဲ ေမာင္းေနရင္း လမ္းဆံုတစ္ေနရာေရာက္ေတာ့ ..
ျမဴလား ႏွင္းလားမကြဲျပားတဲ့ ေ၀ေ၀၀ါး၀ါးထဲ ရထားသံလမ္းက အဆံုးမရွိသလို ။
ခ်က္ခ်င္း ထူးအိမ္သင္ရဲ့ အေမွာင္နဲ႔ ႏွင္းမကြဲေသးတဲ့ ညေတြ ငါ့ရင္ကိုေဖာက္ခြဲတိုး၀င္
မီးရထားႀကီးတစ္စင္း ငါ့၀ိညဥ္ကို သယ္ေဆာင္ခုတ္ေမာင္းရင္း ... သီခ်င္းေလး ညည္းမိရဲ့။

ေတာင္ပတ္လမ္းကေန ေတာင္ႀကီးကိုတက္လာေတာ့ ေျမကားအထက္ဆိုသလို
ကိုယ္ေတြစီးလာတဲ့ကားေအာက္ ေတာင္ေျခမွာ မိုးတိမ္ေတြ လြင့္ေမ်ာလို႔ ... ။
ေပ်ာ္ပါတယ္ ... သူငယ္ခ်င္းမ်ားစြာကို သတိရမိတယ္။ မယ္ရာ၊ ဂ်ဴ ၊ ခရမ္း၊ အေနာ္ေလး ...
ေတာင္တန္းေတြကေန ေခ်ာင္းကေလး ျပန္ဆင္းလာမယ္ ... ပင္လယ္ထိေအာင္ကိုေပါ့ း)