ကြ်န္ေတာ္ အားပါးတရ ရီေမာမိသည္။ သေဘာၾကသည္။ နာက်င္လာသည္။ နာၾကည္းလာသည္။
သေရာ္ေမာ္ကားလုပ္လိုေသာစိတ္က လူကိုရယ္ေမာလိုက္ရန္ လႈံ႔ေဆာ္ေနသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ကြ်န္ေတာ္ ရယ္မိသည္။ ကြ်န္ေတာ္လည္း လမ္းေပၚက ေလတိုက္တိုင္း ဒလိွမ့္ေခါက္ေခြးလြင့္ေနတဲ့ ျဖဴေလ်ာ္ေလ်ာ္လူ ၾကြတ္ၾကြတ္အိတ္တစ္လံုးသာသာပါ။ ေတာ္ပါၿပီ။ စိတ္ကုန္တယ္၊ စိတ္ပ်က္တယ္။ စိတ္ကုန္စရာကိုေကာင္းတယ္။
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
6 comments:
ခင္ဗ်ားၾကည့္ရတာပူေလာင္ေနတယ္ဗ်ိဳ႔..
လမ္းေပၚက ၾကြပ္ၾကြပ္အိပ္ လိုက္ေကာက္တဲ့ကေလးေတြနဲ႔ေတြ႔နိဳင္ပါေသးတယ္ဗ်ာ..
( း) စိတ္ညစ္ေနတယ္ဆိုလို႔ေနာက္တာေနာ)
ရပါတယ္ဗ်ာ
ဘာေတြျဖစ္ေနျပန္သတံုး
စိတ္ခံစားမႈကုိ အတင္းသြတ္သြင္းျပီးၾကည့္စရာမလုိေပါင္..။
ေလးနက္စြာ..ခံစားမိပါသည္
!?
ကိုစိုင္း
စာေတြအမ်ားႀကီးေရးျဖစ္တယ္ေနာ္၊ ေကာင္းလိုက္တာ၊ ေမြးေန႕မွာေပ်ာ္ရႊင္ပါေစဗ်ာ ...
ကၽြန္ေတာ္ျမင္ရတဲ့အပိုင္းကေလးကေတာ့ ကိုစိုင္းဟာလြန္ခဲ့တဲ့ကိုးႏွစ္ကအတိုင္းပဲ၊
အနီရဲရဲလို႕ပဲ စိတ္ထဲျမင္ေနတယ္၊
ဘာမွ မေျပာင္းလဲသလိုပဲ၊
နားထင္ရိုးႀကီးႀကီးေတြနဲ႕ က်ံဳ႕ထားတဲ့မ်က္ေမွာင္ကအစေပါ့၊
ေမြးေန႕မွာေပ်ာ္ရႊင္ပါေစေဂ်ာင္း .....
Post a Comment