တကယ္လို႔သာ ကမၻာႀကီးပ်က္ခဲ့မယ္ဆိုရင္ ...

အကိုေအာင္သာငယ္ တဂ္လို႔ေရးရတယ္။ ကမၻာပ်က္သြားပါေစဆိုတဲ့ စိတ္မ်ိဳးမရွိဘူးဗ်ာ။ ဒီလိုပ်က္မ်ားပ်က္သြားခဲ့ရင္လို႔ ဘယ္ေတာ့မွ မေတြးဖူးဘူး။ ေကာင္းျခင္း၊ ဆိုးျခင္း အားလံုးရဲ့ အဆံုးသတ္
ႀကီးျမတ္ျခင္း သိမ္ဖ်င္းမႈအားလံုးရဲ့ အဆံုးသတ္ ... ခုကြ်န္ေတာ္ ေတြးေနမိၿပီ။

တကယ္လို႔သာ ကမၻာပ်က္ခဲ့ရင္ ကြ်န္ေတာ္ေတြးမိတာ (ေတြးမိတာဆိုေပမယ့္ အကိုေအာင္ေတြးတဲ႔ ေမးခြန္းေခါင္းစဥ္ေတြေအာက္ကပဲ ကြ်န္ေတာ္ေတြးလိုက္ပါတယ္ )

၁။ ဘယ္သူေတြနဲ႔ ရွိေနခ်င္လဲ

အဲ့အခ်ိန္ အဲ့ဒီကာလမွာ ကြ်န္ေတာ့္ကုိ လက္ခံစကားေျပာေနဖို႔ ဘယ္သူကေကာ ေတြးပါ့မလဲ။ ကြ်န္ေတာ္ထင္တယ္ လူတိုင္းက ကိုယ္လုပ္ခ်င္တာေတြကို အေတာမသတ္လုပ္ေနၾက။ ကာကြယ္ႏိုင္တယ္ထင္ၿပီး ကာကြယ္ၾက။ ၀ရုန္းသုန္းကားျဖစ္ေနၾကမယ္ထင္တယ္။ C0de ဆိုတဲ႔ ရုပ္ရွင္ကားထဲကလို ေနေရာင္ျခည္ေတြ ကမၻာ့ေလထုထဲ အတြင္းပိုင္းထဲထိ ၀င္လာၿပီး အကုန္ေလာင္ကြ်မ္းၿပီး ကမၻာကပ်က္မွာလား။ ႏွဴလက္နက္ေတြထေပါက္ၿပီး တေျဖးေျဖးအဆိပ္သင့္ လူေတြအခ်င္းခ်င္းသတ္ျဖတ္ရင္း ပ်က္သြားမွာလား။ ျပင္ဆင္ခြင့္ ဘာမွမရွိဘဲ ပ်က္မယ္ဆို အလံုးစံုႀကီးပ်က္သုဥ္းသြားမယ္ဆို ကြ်န္ေတာ္ဘယ္သူနဲ႔ရွိေနရမလဲ။

ကြ်န္ေတာ္ေတြးၾကည့္တယ္ ျဖစ္ခ်င္တာကေတာ့ ဘယ္သူငိုေနလဲလိုက္ရွာၿပီး ေခ်ာ့မယ္ဗ်ာ။ စကားႀကီးႀကီးက်ယ္က်ယ္ေတြ ေျပာစရာမလိုပါဘူး။ ရင္ဘတ္ထဲထည့္ၿပီး ဖက္ထားလိုက္ရံုပါ။ ကြ်န္ေတာ့္ကို လိုအပ္မယ့္သူ ဘယ္သူ႔ကိုမဆိုေပါ့။ ဒါ ကြ်န္ေတာ္လုပ္ႏိုင္တဲ့ ေနာက္ဆံုးအလုပ္ပဲေနမွာပါ။

၂။ဘာေတြခံစားေနရမလဲ ...

ဘာကိုခံစားေနရမလဲ။ ကြ်န္ေတာ္ ေၾကာက္ေနမယ္ထင္တယ္။ ေၾကာက္လြန္းလို႔ ေၾကာက္စိတ္ေတြကုန္သြားတဲ့အထိ ...။ ဒါေပမယ့္ ဘာတတ္ႏိုင္မွာတုန္းဗ်ာ ကံဆိုးတာကိုယ္တစ္ေယာက္တည္းမွ မဟုတ္။ ေနာ္ ... ဟုတ္တယ္မလားဗ်။ အဲ့ေတာ့ ဒီလိုပဲေတြးလိုက္မယ္ ေရာက္လာတုန္းကလည္း ငါေရြးခ်ယ္ခဲ့တာ မဟုတ္ဘူး ... ခုလည္း ငါကမေရြးခ်ယ္ဘဲ ျပန္ရေတာ့မယ္ .. အားလံုးတာ့တာပါလို႔ ။

၃။ဘာေတြ ျပင္ဆင္ထားမလဲ... ...

ဘာေတြျပင္ဆင္ဖို႔လိုလဲ။ ဘာသာတရားေၾကာင့္ေတာ့ျဖင့္ ျပင္ဆင္စရာမလိုပါဘူး။ ကြ်န္ေတာ္ထင္တယ္ ကိုယ္ဘာလုပ္ထားတယ္ဆိုတာ ကိုယ္သိေနတဲ့ကိစၥ။ ဘုရားသခင္ရွိရွိမရွိရွိ... ရွိလဲ သံုးမရဘူးထင္ပါတယ္။ ကိုယ့္ကိစၥကိုယ္တာ၀န္ခံရမွာ အဲ့ဘုရားသခင္က ဘာကိစၥ၀င္ပါေနဦးမွာတုန္း။ ဘာျပင္ဆင္ရမလဲ.. ?။
မေသခင္ဆို ကြ်န္ေတာ္ေသမယ့္ေနရာကိုေရြးမယ္ဗ်ာ။ နဲနဲရွင္းရွင္းလင္းလင္းရွိတဲ့ေနရာ။ ေကာင္းကင္ႀကီးကို ျမင္ရမယ့္ေနရာ။ ေနေရာင္ရယ္၊ သစ္ပင္ေတြရဲ့ ေနာက္ဆံုးတီးတိုးစကားေတြကို ၾကားရမယ့္ေနရာ၊ အလင္းရဲ့ အထိအေတြ႔ကို သိေနမယ့္ေနရာ ... ကြ်န္ေတာ္အဲ့ေနရာေလးကို သြားခ်င္တယ္။ ေနာက္ အရက္ေပ်ာ့ေပ်ာ့တစ္ခြက္ေလာက္ ေသာက္ခ်င္တယ္။

၄။ ၀မ္းနည္းမိတာက

ဘာကိုမွ ၀မ္းနည္းမေနေတာ့ဘူး။ ေနာက္ဆံုးအခ်ိန္ေတြမွာ ဘာအေၾကာင္းေၾကာင့္နဲ႔မွ ကိုယ့္ကိုယ္ကို ထပ္အေလာင္မကြ်မ္းေစခ်င္ေတာ့ဘူး။ တစ္စံုတစ္ခု၊ တစ္စံုတစ္ေယာက္ လိုခ်င္တာ လိုအပ္တာေတြကို
ထပ္လုပ္မေနေတာ့ဘူး။ အေမသာ အနားမွာရွိရင္ေတာ့ အေမ့ရင္ထဲျပန္၀င္အိပ္ေနလိုက္မယ္။

၅။ ေၾကာက္ေနမိတာ ... ...

ေၾကာက္စိတ္ကုန္သြားၿပီထင္တယ္ .. အဲ့အခ်ိန္ဆိုေလ။

၆။ ေဆာင္ထားခ်င္တာ ... ...

စီးကရက္နဲ႔ မီးခ်စ္၊ ေကာ္ဖီေလး ဓါတ္ဘူးေလးနဲ႔ထည့္ထားမယ္။ အေမအနားမွာရွိလဲ အဲ့အခ်ိန္ ကြ်န္ေတာ္ေဆးလိပ္ေသာက္လဲ တားေတာ့မယ္မထင္ဘူး။ စီးကရက္ေလးမီးညိွၿပီး မႈတ္ထုတ္လိုက္ ေကာ္ဖီေလးေသာက္လိုက္ ... ေသခါမွေသေရာဗ်ာ လွလွပပပဲ။

ရ။ ဘာေတြေရးမိမလဲ .. .. ..

ႏႈတ္ဆက္ခဲ့ပါတယ္ ကမၻာေျမ ေပါ့ ... ဒါေလာက္ပါပဲေလ။

၈။ ေတြးမိေတြးရာ အေတြး ...

မနက္ျဖန္ဆိုတာ ရွိပါဦးမလား။ မနက္ျဖန္ဆိုတာရွိေနၿပီး ငါဆိုတာပဲ မရွိေတာ့မွာလား။ ဘာလို႔မ်ား ငါကမၻာကိုမ်က္ကြယ္ျပဳခဲ့မိပါလိမ့္ ... ... ... မ်ားစြာပါပဲေလ။

၉။ ဂုဏ္ယူခ်င္တာ ... ...

ကြ်န္ေတာ္ ရိုးရိုးေလးပဲေတြး ရိုးရိုးေလးပဲေနခဲ့တဲ့ အတြက္၊ သာမာန္လူေလးတစ္ေယာက္ထက္ ပိုၿပီးမရိုးသား၊ မဆိုးသြမ္းခဲ့တဲ့အတြက္... ကြ်န္ေတာ္ ဂုဏ္ယူခ်င္ပါတယ္ ။

၁၀။ ရွာႀကံေျဖသိမ့္မိတာ ... ...

ငါေတာ္ေတာ္ ကံေကာင္းတဲ့ေကာင္ပါလား ... မေသခင္ စာအုပ္ေတြကို ဖတ္ခဲ့တယ္၊ ဂီတကို ခံစားတယ္၊ ပန္းခ်ီလည္း ဆြဲခဲ့တယ္၊ မိန္းမေတြကို ခ်စ္ခဲ့ဖူးတယ္၊ သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႔ ရီခဲ့ဖူးတယ္၊ ကဗ်ာဖတ္ဖူး ခံစားခဲ့ဖူးတယ္၊
ငါ ... ကံေကာင္းခဲ့တာပဲ။

၁၁။ က်ဴးရင့္ခ်င္တဲ့ ဥဒါန္း ... ...

... ... .... .... .... ....