ဒီမုိကေရစီအေတြး

အေတြးတိမ္သလား၊ ညဏ္တိမ္လားေတာ့မသိဘူးဗ်။ ေနာက္ႏွစ္ဆို ၂၀၁၀ ေရာက္ၿပီေလ။ ေရြးေကာက္ပြဲေတြက်င္းပမယ္။ ပါတီေတြေထာင္ၿပီး ျပိဳင္ၾကရေတာ့မယ္။ ဒီမိုကေရစီလမ္းစဥ္အတိုင္း ကြ်န္ေတာ္တို႔ ေလွ်ာက္ၾကရေတာ့မယ္။ အဲ့ေတာ့ကြ်န္ေတာ္တို႔
လူငယ္ေလးေတြ (အမွန္ေတာ့ ၁၉၇၉၊၁၉၈၀ ေမြးၾကတာမို႔ လူလတ္ပိုင္း၀င္ပါၿပီ )လက္ဖက္ရည္ဆိုင္ထိုင္ရင္း အဲ့ဒီအေၾကာင္းေတြ
ေျပာျဖစ္ၾကတယ္။ ေကာင္းသည္ျဖစ္ေစ၊ ဆိုးသည္ျဖစ္ေစ လမ္းကေတာ့သြားရေတာ့မယ္။ ကြ်န္ေတာ္တို႔ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ျပန္ေမးမိၾကတယ္။
ဒီမိုကေရစီဆိုတာဘာလဲ။ ဒီစံနစ္နဲ႔ တည္ေထာင္မယ့္ ႏိုင္ငံေတာ္မွာ ဘာေတြလိုအပ္လဲ။ ျပည္သူေတြက ေရြးေကာက္တင္ေျမွာက္မယ့္ အစိုးရကအုပ္ခ်ဳပ္မွာမို႔ အဲ့ဒီအစိုးရကို ေရြးခ်ယ္မဲေပးမယ့္ ကြ်န္ေတာ္တို႔မွာ ဘာေတြလိုအပ္လဲ။

ေမးခြန္းေတြ အမ်ားႀကီးထြက္လာပါတယ္။ ကြ်န္ေတာ္တို႔ကေကာ ဒီမိုကေရစီနဲ႔ ထိုက္ထိုက္တန္တန္ရွိရဲ႕လား။ ဒီလိုေမးလို႔ တမ်ိဳးမေတြးပါနဲ႔ဗ်ာ။ သိခ်င္ရံုသက္သက္ပါ။ အမ်ားညီရင္ ဤကိုကြ်ဲဖတ္လို႔ရတယ္ဆိုတာမ်ိဳးဆိုရင္ေတာ့ မလြယ္ဘူးနဲ႔တူတယ္ေနာ္။
မဲေပးသူေတြ စဥ္းစားေတြးေခၚဖို႔ လိုတယ္မထင္ဘူးလားဗ်ာ။ ကြ်န္ေတာ္တို႔ အျမဲတမ္းကိုယ့္ကိုယ္က်ိဳးစီးပြားကို ထိခိုက္မွာစိုးတာနဲ႔
ခပ္လွ်ိဳလွ်ိဳေနတတ္တာေတြ အခုျပင္သင့္ၿပီမဟုတ္လားဗ်ာ။ ကြ်န္ေတာ္တို႔ကို ေခါင္းေဆာင္မယ့္သူကို အခုကြ်န္ေတာ္တို႔ ေရြးရပါေတာ့မယ္။
မေကာင္းတဲ့ေကာင္ႀကီး ေရြးမိရင္လည္း အဲ့ဒီေကာင့္ဒဏ္ကို လွလွႀကီးခံရမွာကလည္း ကြ်န္ေတာ္တို႔ပဲေလ။ ကြ်န္ေတာ္တို႔ လူထုႀကီးမွာ
မွန္မွန္ကန္ကန္ေရြးႏိုင္တဲ့ ညဏ္ပညာရွိပါၿပီလား။ မသိတဲ့ေကာင္ကေရြးလို႔တက္လာမယ့္ မတတ္ေသာသူႀကီး ဦးေဆာင္သည့္ ႏိုင္ငံေတာ္ႀကီးကေတာ့ မေကာင္းတာပဲျဖစ္မွာေတာ့ မလြဲဘူးေပါ့ဗ်ာ။

မဲလိမ္မွာ၊ မဲခိုးမွာ၊ ေအာက္လမ္းနည္းနဲ႔ မဲဆြယ္တာ ဒါေတြကလည္း ႀကံဳႏိုင္ပါေသးတယ္။ ဟဲဟဲ ႀကံဳဖူးလား။
အဲ့ဒါေတြကို ကြ်န္ေတာ္တို႔ ၾကံ့ၾကံ့ခံေတာ္လွန္ၿပီး မွန္မွန္ကန္ကန္လုပ္ဖို႔ ကြ်န္ေတာ္တို႔ ရင့္က်က္ၿပီလား။ ဒါေတြထက္ေတြးမိတဲ့ေမးခြန္းေတြက
ပိုမ်ားပါတယ္။ ဒါေတြက ကိုယ့္ကိုယ္ကို ျပန္ေမးထားတာပါ။ လက္ဖက္ရည္ဆိုင္ထိုင္ရင္း သူငယ္ခ်င္းေတြ အခ်င္းခ်င္းေမးမိတာေလးေတြပါ။
ေမးၿပီးဆုေတာင္းမိတာက ဘုရားသိၾကားမလို႔ ငါ့ႏိုင္ငံမွာ လူေကာင္းသူေကာင္း ပညာတတ္မ်ားလည္းေပါမ်ားပါေစလို႔ပါ။ မ်ိဳးခ်စ္စိတ္ရွိတာတစ္ခုတည္းနဲ႔ ဘာမွလုပ္ႏ္ိုင္တာမဟုတ္ပါဘူး။ ကြ်န္ေတာ္တို႔ေတာ့ ကိုယ့္ကိုယ္ကို ေမးၾကည့္ၿပီးၿပီ ခင္ဗ်ားတို႔လည္းစိတ္၀င္စားရင္ ေမးၾကည့္ႏိုင္ပါတယ္။